Kot potrzebuje nie tylko pieszczot, ciepłego legowiska i miseczki mleka. Bez odpowiedniego pożywienia będzie chorował, a jego sierść stanie się szorstka i matowa.
Koty są drapieżnikami, zręcznie łapią myszy, młode szczury, ptaki, a czasem ryby i płazy.
Niestety, jeszcze wielu ludzi traktuje koty jak żywe pułapki na myszy. Zwłaszcza na wsiach i w małych miasteczkach uważa się często, że ten mały drapieżnik powinien się wyżywić sam, a od właściciela należy mu się jedynie miseczka mleka.
Opiekun powienien zadbać, by jego kot codziennie zjadł odpowiednią porcję protein, tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów.
Ponieważ koty hodowane w domu mają mniejsze zapotrzebowanie na energię, dlatego ich dieta powinna być bogatsza w białka, a zarazem zawierać mniej pokarmów wysokokalorycznych. Wysterylizowane koty mogą wykazywać tendencję do przybierania na wadze w miarę upływu lat. Zamiast produktów mącznych podajemy wtedy kotu dobrej jakości wysokobiałkowe, niskotłuszczowe pożywienie w małych ilościach.
Niezbędne składniki pokarmowe
białko
ma ogromne znaczenie dla wzrostu ciała zwierzęcia jest też potrzebne do utrzymania naszego ulubieńca w dobrej kondycji oraz zapewnia mu odporność. Kot potrzebuje pięć razy więcej białka niż pies. Składnik ten znajduje się m.in. w mięsie, mleku, jajkach i w rybach
tłuszcze
dają energię, są też niezbędne dla urody kociej skóry i sierści. Koty potrzebują głownie dlatego, że w nim są rozpuszczalne witaminy A, D, E i K. Brak tłuszczów w diecie uwidoczni się w wyglądzie futerka, a także będzie miało niekorzystny wpływ na system nerwowy. Tłuszcze znajdują sie w rybach w mięsie. Są też w odpowiedniej ilości dodawane do karmy w puszkach.
węglowodany
stanowią źródło energii. Dostarcza ich ryż, ziemniaki, płatki zbożowe i warzywa. Produkty te trzeba podawać ugotowane i w niewielkich ilościach. Ich nadmiar odkłada się bowiem w postaci tkanki tłuszczowej
minerały i witaminy
są potrzebne kotu do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Jednak ich nadmiar może być szkodliwy jak niedobór. Dlatego nie można przesadzać z dokarmianiem pupila preparatami, które je zawierają- zwłaszcza gdy jego codzienna dieta jest bogata i urozmaicona.
Najlepsze menu dla kota:
Mięso:
jest konieczne. Koty to drapieżniki, a więc zwięrzęta mięsożerne, i powinny codziennie dostawać porcję świeżego, chudego mięsa. Mięso podaje się kotom surowe, gdyż w takiej formie lubią je najbardziej. Powinno być pokrojone w kawałki, żeby koty mogły je rozgryzać. Najlepsze jest chude mięso cielęca, wołowe, baranie, królicze i z drobiu. Należy unikać tłustej wieprzowiny. Doskonałym pokarmem jest dla kotów serce. Wątrobę należy podawać w małych ilościach, ponieważ zawiera zbyt dużo witamin A i D, których nadmiar może prowadzić do zaburzeń chorobowych u dorosłych kotów.
mięso
drobiowe - sparzone / ugotowane
wołowina, cielęcina – surowa / sparzona / ugotowana
wieprzowina - tylko ugotowana
jagnięcina – surowa / sparzona / ugotowana
ponadto bardzo dobra jest dziczyzna (dzik, zając, sarna), konina i króliki. (lepiej ugotować)
Mięso oprócz mięśni powinno zawierać chrząstki, ścięgna i skórę, które są bardzo pożywne, ale w żadnym wypadku nie kości, gdyż rozłupują się podczas gryzienia i ranią przewód pokarmowy zwierzęcia!!
Niektóre koty lubią wypijać wodę, która zostaje po ugotowaniu mięsa. Można ją podawać po uprzednim ostudzeniu.
podroby
nerki, wątroba nie częściej niż 1/ tydz. (wątroba i nerki to pokarm kontrowersyjny z uwagi na to jak produkuje się mięso – w tych narządach zgromadzone są wszystkie antybiotyki i toksyny, które zwierzę zje podczas chowu)
dobre (i tanie!) są serca, żołądki, płuca. można je dawać często. mogą pochodzić właściwie z każdego rodzaju mięsa, trzeba tylko pamiętać o w/w zasadach jego przyrządzania
Mleko:
zawiera wiele cennych składników odżywczych, m.in. białko i wapń. Powinny je pić kocięta oraz ciężarne i karmiące kotki. Jeśli dorosły kot lubi mleko, można mu je podawać. Niektóre koty źle tolerują mleko i cierpią po nim na biegunkę.
nabiał
śmietanka tylko wysokotłuszczowa - 30/36%, okazjonalnie jako smakołyk i tylko u tych kotów, które nie mają tendencji do tycia
ser żółty - bardzo rzadko jako smakołyk
jogurt – dobry do odbudowy flory bakteryjnej po chorobach układu pokarmowego lub przy długotrwałej kuracji antybiotykowej
jajka – tylko żółtko, ugotowane, nie częściej niż 1/tydz.
mleko krowie - koty często chętnie je piją, ale nie trawią zawartej w mleku laktozy wiec maja po nim biegunkę. Nie wolno traktować mleka jako substytutu wody!! Kot do picia powinien dostawać wodę!!
Jajka:
powinien być to niezbędny, ale bynajmniej nie codzienny składnik diety. Niektóre koty mają trudności z trawieniem białka , dlatego najlepiej jest podawać je ugotowane na twardo.
Ziemniaki:
to bogate źródło węglowodanów. Na szczęście wiele kotów lubi jeść przestudzone, rozdrobnione ziemniaki polane jakimś sosem.
Warzywa:
to zaskakujące, jak wiele kotów lubi warzywa, np. fasolkę marchew, ogórki, pomidory. Podajemy je ugotowane jako dodatek do posiłków.
warzywa, zboża:
Kot jest z natury mięsożercą, dlatego produkty pochodzenia zwierzęcego powinny stanowić główny składnik jego diety. Jednak dobrze jest ją uzupełnić o błonnik, witaminy i sole mineralne zawarte w pokarmie roślinnym (zwłaszcza, gdy kocie posiłki przygotowujemy sami). Do tego najbardziej nadaje się marchewka i ryż (dobrze ugotowane). Można też kupić w sklepie zoologicznym specjalną kocią trawkę do podskubywania. Nie wolno natomiast podawać warzyw powodujących wzdęcia, a więc kapustnych i strączkowych. Dobre są warzywne odżywki dla niemowląt (np. Gerber), bo do ich produkcji nie używa się ostrych przypraw, szkodliwych konserwantów oraz roślin powodujących kolki.
Ryby:
to jeden z największych kocich przysmaków. Są bogatym źródłem wapnia, który może powodować tworzenie się kamieni w pęcherzu i przewodach moczowych. Dlatego nie przesadzajmy z ilością ryb w kocim menu.
ryby
nie częściej niż 1/tydzień, surowe / ugotowane, bez ości
nie należy podawać ryb wędzonych, choć koty niekiedy bardzo je lubią (np. makrelę), ewentualnie od czasu do czasu jako przysmak
Sucha karma:
dobrej jakości, właściwa zbilansowana i smaczna może stanowić podstawę żywienia kota. Jednak koty bywają wybredne i na niektóre karmy mogą kręcić nosem. Ponadto chrupanie twardych kawałków oczyszcza zęby i zapobiega osadzaniu się na nich kamienia. Kot może przez całe życie być karmiony jedzeniem z puszki. Jeśli będzie ono dobrej jakości, na pewno mu nie zaszkodzi.
sucha karma
Najlepiej jest karmić kota dobrą, markową karmą jak np.
Animonda, Hill’s, Royal Canin, Acana, Sanabelle, Leonardo, Eygle.
Kosztują one więcej niż Kitekat czy Whiskas, ale:
koty są po niej zdrowsze i silniejsze, gdyż są to karmy świetnie zbilansowane i z wysokiej jakości surowców. Oszczędzasz zdrowie kota i pieniądze wydane na weterynarzy.
kot zje mniej markowej karmy, bo jest pożywna i sycąca. Supermarketową się zajada, bo przelatuje przez niego nie zaspokajając głodu.
Po słabej jakościowo karmie kot ma często zaburzenia przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka, wzdęcia), zużywa więcej piasku w kuwecie, a jego odchody wydzielają intensywny, nieprzyjemny zapach. Po przejściu na karmę dobrej jakości te problemy znikają.
Unikaj sklepowych karm typu Biedronka czy Tesco oraz Whiskas, Kitekat, Frieskies, Darling produkowanych na rynek polski. Mają bardzo mała zawartość mięsa ( zazwyczaj ok.4%),
a bardzo dużo przetworzonej soi (której koty nie trawią), nafaszerowane są chemicznymi ulepszaczami smakowymi, żeby kot chętnie jadł, ale nie są ani zdrowe ani tanie.
Pamiętaj - czytaj skład tego, co kupujesz kotu i wybierz tę karmę, która ma największą procentowo zawartość mięsa. (Na dobrej karmie podany jest skład surowców mięsnych tyle a tyle wołowiny, tyle kurczaka, tyle łososia.)
Nie sugeruj się reklamą i kolorowym opakowaniem.
puszki
Karma puszkowana jest wygodna w użyciu, ale i najdroższa. Dotyczy to zarówno karm markowych, jak i tych podrzędnych. Przy wyborze karmy w puszce należy kierować się takimi samymi zasadami, jak przy karmie suchej.
Podawana z puszki karma powinna mieć temperaturę pokojową.
W zasadzie powinno się karmić „mokrym” pożywieniem (puszkowanym lub przyrządzanym w domu), a suche chrupki traktować uzupełniająco, ale można karmić głównie suchym i tez będzie ok. W tym drugim przypadku należy jednak pilnować, by kot dużo pił (zachęcamy go do tego rozmieszczając w domu w różnych miejscach, gdzie kot lubi przesiadywać, małe miseczki z wodą oraz dbając, by była ona zawsze świeża i czysta).
Woda :
jest absolutnie konieczna zwierzęciu do życia. Trzeba dbać by kot zawsze miał jej pełną miseczkę. Wiele kotów lubi pić wodę kapiącą z kranu lub wodę z kałuży niż ze swojej miski. Dodając troszkę mięsa lub ryby możemy poprawić smak wzmocnionej chemikaliami wody z kranu.
Ważne żeby kot miał stały dostęp do czystej, świeżej wody
(Mineralna lub z kranu - przegotowana!, w temperaturze pokojowej.)
Trawa
każdy kot chętnie zjada trawę, i tego nie należy lekceważyć, ponieważ zjadanie trawy ma duże znaczenie da prawidłowego funkcjonowanie organizmu. Po pierwsze w trawie znajduje się dużo związków mineralnych, po drugie reguluje ona trawienie. Zjedzona trawa, działa jako środek wymiotny, pomaga w usunięciu kłębków włosów, które tworzą się w żołądkach kotów z połykanej podczas lizania sierści. Koty trzymane w domu nie mają okazji do zjadania trawy, toteż chętnie zjadają niektóre rośliny doniczkowe. Najlepiej posiać trawę w jakiej skrzyneczce.
dzienne
zapotrzebowanie
średnia masa żywnościowe w g liczba posiłków
wiek ciała w kg dziennie
5 miesięcy
2
170
3
7-8 miesięcy
3
200
2-3
kot dorosły
4-4,5
185-225
1-2
ciężarna kotka
3,5
250
2-3
kotka karmiąca
2,5
400
4
Regulamin kociej stołówki
Stałe pory posiłków i zapewnienie absolutnego spokoju podczas jedzenia - oto, czego kot od nas wymaga.
Nasz tygrysek zawsze powinien jadać w tym samym miejscu i o stałych porach. Większość kotów potrafi zjawić się na posiłki z zadziwiającą punktualnością.
Jedzenie musi mieć temperaturę pokojową. Zanim podasz mięso wyjęte z lodówki, potrzymaj je przez pół godziny w szafce. Głodny kot zje zimny posiłek, ale nie służy to jego zdrowiu.
Nie zmieniaj nagle kociej diety, szczególnie w przypadku kociąt. Wszelkie nowości wprowadzaj stopniowo i w niewielkich ilościach. Inaczej zwierzak może dostać roztroju żołądka lub zacząć wymiotować.
Od czasu do czasu można dać kotu resztki z naszego stołu, ale nic słonego lub pikantnego. Niektóre koty lubią paprykę, ogórki, czekoladę - wystarczy, gdy dostaną swój przysmak raz na kilka dni.
Unikaj dokarmiania go między posiłkami. W przeciwnym wypadku zamiast zgrabnego, zwinnego kota, będziesz miała okrągłego "leniwca"
Koty jedzą powoli, nie poganiaj więc swego pupila. Miseczkę z jedzeniem schowaj dopiero po godzinie. Wtedy będziesz pewna, że zwierzak się najadł.
Ustaw jego miseczkę w zacisznym kącie, bo koty lubią jeść w spokoju.
Koty często wyciągają jedzenie z miseczki i jedzą z podłogi. Jeśli więc położysz pod jego talerzyki kawałek plastiku, łatwiej ci będzie posprzątać.
Karmienie kociąt
Po porodzie apetyt kotki wzrasta w wyniku zwiększonego wydzielania się gruczołów mlecznych, należy jej zatem zapewnić obfitość pożywienia. Jeśli kocięta zachowują się niespokojnie, popiskują i nie układają się rzędem u sutków samicy, należy podejrzewać zaburzenia laktacjii. Podczas ssania kocieta masują łapkami pierś matki, pobudzając gruczoly do zwiększonego wydzielania. Zatrzymanie mleka może byc spowodowane stresem, czy zaburzeniami hormonalnymi. Wówczas należy zasięgnąć opinii weterynarza.
Większość 3 tygodniowych kociąt może juz zacząć przyjmować pokarmy stałe.
Kontakt głosowy między matką a kociętami jest niezwykle istotny, kotka używa różnorodnych dżwięków w celu strofowania, pozdrawiania, zwoływania lub ostrzegania potomstwa. Kiedy maluchy są już wystarczająco sprawne, kotka porozumiewa się z nimi także za pomocą znaków wizualnych np. ruchu ogona.
Sztuczne karmienie
Gdy okaże się, że kotka nie przejawia instyntku macierzyńskiego, zabraknie jej pokarmu lub jej śmierci - masz 2 możliwości: znalezienie maluchom mamki lub wykrmienie ich butelką.
Karmienie z butelki
Zarówno mleko krowie jak i kozie są dla kotów zbyt mało pożywne. Istnieje jednak kilka sposobów sporządzania właściwych mieszanek:
ze specjalnego sproszkowanego substytut kociego mleka, rozprowadzonego wodą wg.przepisu:
ze sproszkowanych mieszanek dla niemowlat, rozprowadzonych o połowę mniejszą ilościa wody
z mleka skondensowanego, rozrzedzonego o połowę mniejszą ilościa wody.
Po karmieniu kaciąt muszą zostać pobudzone do oddania kału i moczu. W tym celu należy delikatnie przecierać okolice odbytu watką zwilżoną w ciepłej wodzie i gładzić opuszkami palców podbrzusze. Musisz też dbać o utrzymanie podogonia w czystości, przemywająca je gąbką, osuszając i delikatnie smarując kremem dla niemowląt.
Między posiłkami kocięta powinny przebywac w cieple, ułożone w czystym pudełku, z łatwo dająca się zmieniać wyściółką.
wiek ilość częstotliwość
Do 7 dni
3-6 ml
Co 2 godz.
7-14 dni
6-8 ml
Co 2 godz. w dzień i co 4 godz. w nocy
14-21 dni
8-10 ml
Co 2 godz. w dzień i raz między 23.00 a 8.00
karmienie kociaków:
- biały ser twarogowy (nie grani)
- całe jajko gotowane, posiekane
oba produkty zawierają potrzebne kociakom do wzrostu białko
- sucha / mokra karma dla kociąt (jest miększa i bardziej kaloryczna od karmy dla kotów dorosłych, a jej proporcje składników odżywczych dostosowane są do zapotrzebowań szybko rozwijającego się kotka)
- przy młodszych kociakach można podawać mleko dla kociąt jako uzupełnienie diety (polecamy Mixol)
- mięsne Gerbery (indyk, kurczak) + mała domieszka Gerbera warzywnego (np. indyk z warzywami)
Jeśli kotek jest bardzo mały i nie radzi sobie jeszcze z gryzieniem, mięso trzeba rozdrobnić nożem, a czasem nawet zmielić. Jeśli jest ono za suche (np. pierś z kurczaka) można wymieszać je z odrobiną Gerbera warzywnego, mleka dla kociąt czy ciepłej, przegotowanej wody. Tak samo suchą karmę możemy rozmiękczyć dolewając trochę przegotowanej wody
Kiedy kotu uda się już za pomocą zmysłów zlokalizować odpowiednią ofiarę, zaczyna się wolno i ostrożnie do niej zbliżać, wykorzystując każdą najmniejszą osłonę. Następnie, pokonując otwartą przestrzeń, porusza się szybkimi ruchami, znanymi jako bieg skradający, z ciałem przyciśniętym do ziemi, aby zmniejszyć swe wymiary. Skradanie się jest przerywane pauzami, podczas których kot zatrzymuje się i intensywnie wpatruje w ofiarę. Po kilkunastu takich biegach i przystankach kot osiąga miejsce położone możliwie blisko ofiary, z którego może przeprowadzić ostateczny atak. Gdy kot znajdzie się w takiej dogodnej pozycji rozpłaszcza się, oczy wlepia w ofiarę, tylne łapy wykonują ruchy deptania, jakby się "ładowały", a czubek ogona porusza się tam i z powrotem w gorączkowym oczekiwaniu. Nagle następuje atak końcowy, kot rzuca się do przodu jak wystrzelony, ciało ciągle blisko ziemi. Gdy jest już w odległości, z której może dosięgnąć ofiarę, podnosi przednie łapy i rzuca się na nią. Kiedy przednie pazury przyszpilają pokonanego, tylne nogi działają jak kotwice mocno osadzone na ziemi.
Matka zachęcając małe do współzawodnictwa sprawia, że kocięta chwytają pierwszą ofiarę za szyję, gdyż rosnące podniecenie i entuzjazm pobudziły je do tego czynu. Proces nauki jest delikatny, jeśli w okresie rozwoju kocię ani razu nie zabiło, później kot wcale się tego nie nauczy lub przyjdzie mu to z trudem. Kocięta wychowane przez człowieka, pozbawione możliwości dokonania pierwszego zabójstwa we właściwym momencie okresu rozwojowego, wyrosną na nie agresywne stworzenia, które wykazują nikłe zainteresowanie myszami lub innymi niewielkimi zwierzętami.
Nie przejmujcie się, jeśli wasz kot z uporem łowi i zjada muchy. Jest to po prostu inna forma polowania i nie spowoduje, jak niektórzy uporczywie twierdzą, wychudzenia kota. Mój Maxio łapie nie tylko muchy, ale też równie chętnie, poluje na koniki polne, motyle, różne robaki i ptaki. Muchy mogą przenosić bakterie lub jaja pasożytów, ale niebezpieczeństwo jest niewielkie i nie ma powodu się nim martwić.
